Ο Γιάννης Πουλόπουλος Τραγουδά Μίκη Θεοδωράκη

Η συνεργασία του Γιάννη Πουλόπουλου με τον Μίκη Θεοδωράκη είναι η πρώτη άξια αναφοράς της καριέρας του μεγάλου ερμηνευτή και αυτή που του άνοιξε το δρόμο προς την επιτυχία.
 Το 1962, ο Γιάννης Πουλόπουλος ηχογράφησε τα πρώτα δύο του τραγούδια στην COLUMBIA, το "Κορμί Μου Πονεμένο" του Μπάμπη Δαλιάνη, το οποίο έμεινε δείγμα, και το "Δως' Μου Την Καρδιά Μου Πίσω" του Πάνου Πετσά, το οποίο ήταν το πρώτο τραγούδι του Πουλόπουλου που κυκλοφόρησε στις 45 στροφές. Λίγους μήνες αργότερα, όμως, η εταιρεία αποφάσισε να κάνει "εκκαθάριση", γιατί είχε συγκεντρώσει μεγάλο αριθμό καλλιτεχνών που δεν έκαναν επιτυχία. Σε αυτούς ανήκε και ο Πουλόπουλος. Το 1963, η εταιρεία αποφάσισε να κάνει ακροάσεις και να κρατήσει μόνο 50 τραγουδιστές. Ενώ, όλοι τραγουδούσαν τσιφτετέλια της εποχής, ο Πουλόπουλος προτίμησε να τραγουδήσει δύο δύσκολα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, τα "Παράπονο" και "Μάνα Μου Και Παναγιά". Η κριτική επιτροπή, αποτελούμενη από τον Απόστολο Καλδάρα, τον Γιάννη Παπαϊωάννου, τον Βασίλη Τσίτσανη και τον Μίκη Θεοδωράκη, αρχικά έκρινε αρνητικά την επιλογή του νεαρού Πουλόπουλου, αλλά μόλις τελείωσε, ο Θεοδωράκης εντυπωσιασμένος τον πλησίασε και είπε χαρακτηριστικά: "Αυτόν εγώ θα τον κάνω τραγουδιστή". Τελικά, ήταν ο μόνος που πέρασε από αυτή την ακρόαση και, με αυτό τον τρόπο, ξεκίνησε η συνεργασία του με τον Μίκη Θεοδωράκη.
 Ο Θεοδωράκης εμπιστεύτηκε στον νεαρό Πουλόπουλο τρία τραγούδια σε πρώτη εκτέλεση, που έμελλαν να γίνουν κλασσικά, που θα ακούγονταν στην θεατρική παράσταση του Ιάκωβου Καμπανέλλη "Η Γειτονιά Των Αγγέλων" με την Τζένη Καρέζη και τον Νίκο Κούρκουλο, που θα ανέβαινε στα τέλη της χρονιάς στο Θέατρο Ρεξ-Κοτοπούλη. Αυτά τα τρία τραγούδια, όλα σε στίχους του Καμπανέλλη, ήταν τα "Στρώσε Το Στρώμα Σου Για Δυο", "Το Ψωμί 'Ναι Στο Τραπέζι" και "Δόξα Τω Θεώ". Τα πρώτα δύο κυκλοφόρησαν μαζί σε δίσκο 45 στροφών, ενώ τα δύο τελευταία συμπερίληφθηκαν στο δίσκο που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά, βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό. Στον δίσκο αυτό, που είναι και ο πρώτος 33 στροφών του Πουλόπουλου, το "Στρώσε Το Στρώμα Σου Για Δύο" ακούγεται από τον Νίκο Κούρκουλο και τον Βαγγέλη Σειληνό. Λίγο καιρό αργότερα, τα τραγούδια αυτά ηχογραφήθηκαν και με τη φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση, και έγιναν τεράστιες επιτυχίες. Το γεγονός αυτό επισκίασε τις αυθεντικές εκτελέσεις του Πουλόπουλου, πράγμα που αποτελεί παράπονο του μεγάλου ερμηνευτή.

 Στις αρχές του 1964, ο Θεοδωράκης ετοιμαζόταν να ηχογραφήσει το μεγαλύτερο έργο της καριέρας του, το "Άξιον Εστί", σε ποίηση του πολύ μεγάλου Οδυσσέα Ελύτη. Ερμηνευτής αυτών των τραγουδιών τελικά έγιναν ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και ο Θεόδωρος Δημητριέφ, από τους οποίους ο πρώτος πέρασε στη σφαίρα του μύθου, αλλά υπήρχαν πολλές διαφορετικές εκδοχές ως προς την ερμηνεία των τραγουδιών. Μία ήταν ο Μπιθικώτσης να τραγουδήσει το μίσο δίσκο, και τον άλλο μισό ο Στέλιος Καζαντζίδης με τη Μαρινέλλα. Ο Καζαντζίδης, όντας το μεγαλύτερο όνομα της εποχής, δεν δέχτηκε και ζήτησε να τραγουδήσει όλο το έργο μόνος του, όμως ο Θεοδωράκης δεν δέχτηκε και το έδωσε ολόκληρο στον Μπιθικώτση. Άλλη εκδοχή λέει πως ο Θεοδωράκης αρχικά ήθελε να δώσει στον νεαρό τότε Γιάννη Πουλόπουλο να ερμηνεύσει το μεγάλο αυτό έργο, όμως, μετά από παρέμβαση του Γρηγόρη Μπιθικώτση, ο οποίος διεκδίκησε την ερμηνεία των τραγουδιών, τελικά τα ερμήνευσε εκείνος. Όποια εκδοχή και να ισχύει, το σίγουρο είναι πως ο Μπιθικώτσης φοβήθηκε τον νεαρό τραγουδιστή και ανάγκασε τον διευθυντή της COLUMBIA, Τάκη Λαμπρόπουλο, να τον διώξει από την εταιρεία, γιατί αλλιώς θα έφευγε εκείνος. Ο Λαμπρόπουλος δέχτηκε και έδιωξε τον Πουλόπουλο από την COLUMBIA στις αρχές του 1964. 
 Λίγο καιρό αργότερα, ο Αλέκος Πατσιφάς, που μέχρι τότε ανήκε στην COLUMBIA, αποφάσισε να φύγει και να ανοίξει την δίκη του δισκογραφική, την οποία ονόμασε ΛΥΡΑ. Ο Πατσιφάς, ο οποίος γνώριζε τον Πουλόπουλο από την COLUMBIA και γνώριζε πως κάποια μέρα αυτός ο νεαρός τραγουδιστής θα γνωρίσει μεγάλη επιτυχία, του πρότεινε να ενταχθεί στο δυναμικό της νεοσύστατης ΛΥΡΑ, πρόταση την οποία εκείνος δέχτηκε. 

Παρά την απομάκρυνση του Πουλόπουλου από την COLUMBIA, ο Θεοδωράκης συνέχισε να την συνεργασία του με τον νεαρό τραγουδιστή στη ΛΥΡΑ, αλλά και συναυλιακά. Τα πρώτα δύο τραγούδια που ηχογράφησε ο Πουλόπουλος στη ΛΥΡΑ ήταν δύο μεγάλες επιτυχίες του Μίκη Θεοδωράκη, το "Βραδιάζει" και το "Στράτα Τη Στράτα". Στο ίδιο χρονικό διάστημα, ο Πουλόπουλος ερμήνευσε άλλα 13 τραγούδια του μεγάλου συνθέτη, μεταξύ των οποιών και τα "Το Ψωμί 'Ναι Στο Τραπέζι" και "Στρώσε Το Στρώμα Σου Για Δυο" σε επανεκτέλεση, τα περισσότερα

ενορχηστρωμένα από τον Ιωάννη Διδήλη και τον Γιώργο Ζαμπέτα, με εξαίρεση το "Στράτα Τη Στράτα", το οποίο ενορχήστρωσε ο Γιώργος Κατσαρός. Τα μπουζούκια ήταν συνήθως των Λάκη Καρνέζη-Κώστα Παπαδόπουλου και του Γιώργου Ζαμπέτα, που τότε ακολουθούσαν τον Θεοδωράκη. 8 από αυτά τα τραγούδια κυκλοφόρησαν σε ένα δίσκο 10 ιντσών το 1964, με τίτλο "Ο Γιάννης Πουλόπουλος Τραγουδά Μίκη Θεοδωράκη", ο οποίος είναι εξαιρετικά σπάνιος και δυσεύρετος. Τα τραγούδια αυτά πέρασαν σχεδόν απαρατήρητα τότε, αλλά γνώρισαν μεγαλύτερη επιτυχία 10 χρόνια αργότερα, το 1974, λίγο μετά την πτώση της Χούντας, που κυκλοφόρησε ένας δίσκος 33 στροφών με τον ίδιο τίτλο, αλλά είχε 12 τραγούδια. Τα υπόλοιπα τρία συμπεριλήφθηκαν στον δίσκο σε μεταγενέστερη επανέκδοσή του. 

Η συνεργασία του Πουλόπουλου με τον Θεοδωράκη διακόπτεται στα τέλη του 1964, καθώς ο πρώτος πρέπει να καταταχθεί φαντάρος. Η θητεία του Πουλόπουλου λήγει το 1966, μετά από αρκετούς μήνες φυλακής, πράγμα που του δίνει τη δυνατότητα να μπει για τα καλά στη δισκογραφία. Αμέσως μετά την απόλυσή του από τον στρατό, ακολουθεί και πάλι τον Θεοδωράκη σε συναυλίες, αλλά για λίγο καιρό, γιατί ο πατέρας του είπε, όταν ο συνθέτης του πρότεινε συναυλίες στη Ρωσία, να μην συνεχίσει την συνεργασία μαζί του για να μην στοχοποιηθεί πολιτικά. Ο Πουλόπουλος άκουσε τα λόγια του πατέρα του και στη θέση του πήγε ο πρωτοεμφανιζόμενος Αντώνης Καλογιάννης. Η τελευταία συναυλία του Θεοδωράκη στην οποία συμμετείχε ο Πουλόπουλος έγινε το 1966 στο γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Εκτός από τον Πουλόπουλο, που ερμήνευσε μόνο το "Βρέχει Στη Φτωχογειτονιά", συμμετείχαν ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, η Μαρία Φαραντούρη και ο πρωτοεμφανιζόμενος Δημήτρης Μητροπάνος.

Συμπερασματικά, η συνεργασία των δύο καλλιτεχνών έληξε δισκογραφίκα το 1964 και συναυλιακά το 1966. Λίγο καιρό αργότερα, ο Πουλόπουλος γνώρισε τον Μίμη Πλέσσα και εμφανίστηκε στα μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη, που εκτόξευσαν την φήμη του στα ύψη, με αποκορύφωμα το "Δρόμο" του 1969. Έκτοτε, ο Πουλόπουλος δεν τραγούδησε ποτέ ξανά Θεοδωράκη, με εξαίρεση το δίσκο του 1982, με τίτλο "Μια Φορά Θυμάμαι", όπου ερμήνευσε τρίτη φορά το "Ψωμί 'Ναι Στο Τραπέζι", ενώ επίσης ερμήνευσε αριστουργηματικά τα "Δακρυσμένα Μάτια", "Όμορφη Πόλη" και το ιστορικής σημασίας για την καριέρα του "Παράπονο", όλα σε ενορχήστρωση Γιάννη Σπανού.
 Αναμφισβήτητα, ο Μίκης Θεοδωράκης είναι ο άνθρωπος στον οποίο χρωστάει την επιτυχία του ως τραγουδιστής, καθώς εκείνος ήταν που του άνοιξε το δρόμο στη δισκογραφία, διακρίνοντας μια μεγάλη φωνή που θα σημάδευε το ελληνικό πεντάγραμμο ανεξίτηλα, ίσως όχι με τραγούδια του Θεοδωράκη, αλλά με τραγούδια άλλων κλασσικών συνθετών. Από το 1963 έως και το 1982, ο Γιάννης Πουλόπουλος έχει ερμηνεύσει συνολικά 19 τραγούδια του μεγαλύτερου σύγχρονου Έλληνα συνθέτη:

COLUMBIA 
01. Στρώσε Το Στρώμα Σου Για Δυο (1963) Ιάκωβου Καμπανέλλη
02. Το Ψωμί 'Ναι Στο Τραπέζι (1963) Ιάκωβου Καμπανέλλη
03. Δόξα Τω Θεώ (1963) Ιάκωβου Καμπανέλλη

LYRA
04. Βραδιάζει (1964) Δημήτρη Χριστοδούλου
05. Στράτα Τη Στράτα (1964) Νίκου Γκάτσου
06. Είναι Μακρύς Ο Δρόμος Σου (1964) Πάνου Κοκκινόπουλου
07. Γωνιά Γωνιά (1964) Δημήτρη Χριστοδούλου
08. Από Το Παράθυρο Σου (1964) Ιάκωβου Καμπανέλλη
09. Βρέχει Στη Φτωχογειτονιά (1964) Τάσου Λειβαδίτη
10. Το Τραγούδι Της Ξενιτιάς (1964) Ερρίκου Θαλασσινού
11. Τι Να Την Κάνω Την Χαρά (1964) Νότη Περγιάλη
12. Ο Καημός (1964) Δημήτρη Χριστοδούλου
13. Βράχο Βράχο Τον Καημό Μου (1964) Δημήτρη Χριστοδούλου
14. Το Όνειρο (1964) Μίκη Θεοδωράκη
15. Χρυσοπράσινο Φύλλο (1964) Λεωνίδα Μαλένη
16. Τ' Όνειρο Καπνός (1964) Νίκου Γκάτσου

MINOS
17. Δακρυσμένα Μάτια (1982) Γιάννη Θεοδωράκη
18. Όμορφη Πόλη (1982) Γιάννη Θεοδωράκη
19. Παράπονο (1982) Δημήτρη Χριστοδούλου 

---- Απαγορεύεται η αναδημοσίευση υλικού από το ιστολόγιο---- 

Διαβάστε περισσότερα »

Ο Γιάννης Πουλόπουλος Τραγουδά Γιώργο Κατσαρό

 Η συνεργασία του Γιάννη Πουλόπουλου με τον πολύ σπουδαίο συνθέτη Γιώργο Κατσαρό είναι από τις σημαντικότερες και πιο επιτυχημένες της καριέρας του, που άφησε πίσω της επιτυχίες και πολύ όμορφα τραγούδια, κυρίως σε στίχους Πυθαγόρα και Δημήτρη Ιατρόπουλου.

Η εν λόγω συνεργασία εγκαινιάστηκε το 1964, όταν ακόμα ο Πουλόπουλος δισκογραφούσε με τον Μίκη Θεοδωράκη, στο τραγούδι "Στράτα Τη Στράτα", το οποίο ο Κατσαρός ενορχήστρωσε. Οι δύο καλλιτέχνες συναντήθηκαν πάλι δισκογραφικά το 1965, αυτή τη φορά όμως με τον Κατσαρό στο ρόλο του συνθέτη, με δύο τραγούδια που κυκλοφόρησαν μαζί σε δίσκο 45 στροφών: τα "Για Μένα Βράδιασε" και "Στον Πειραιά, Στον Πειραιά" σε στίχους του πολύ σπουδαίου Πυθαγόρα, στα οποία δεύτερες φωνές κάνει η Ελένη Κλάδη. Το δεύτερο τραγούδι ακούστηκε στην ταινία "Ο Τετραπέρατος", που προβλήθηκε στις αίθουσες πρώτη φορά το 1966. Λίγο καιρό αργότερα, ο Κατσαρός και ο Πυθαγόρας έδωσαν δύο τραγούδια στην Ελένη Κλάδη, το "Πολύ Αργά" και το "Σ' Αγαπώ", στα οποία δεύτερες φωνές έκανε ο Γιάννης Πουλόπουλος. Το πρώτο από τα δύο αυτά τραγούδια ακούστηκε στην ταινία "Οι Στιγματισμένοι", που, επίσης, προβλήθηκε πρώτη φορά το 1966. Μετά από αυτά τα δύο τραγούδια, η συνεργασία του Πουλόπουλου με τον Κατσαρό διακόπηκε για περίπου 5 χρόνια, καθώς ο Πουλόπουλος άρχισε, λίγο καιρό αργότερα, τις πολύ πετυχημένες συνεργασίες του με τον Γιάννη Σπανό και τον Μίμη Πλέσσα, που τον έκαναν ευρύτερα γνωστό.

Το 1970, ο Πουλόπουλος, όντας πια ο πιο δημοφιλής Έλληνας τραγουδιστής, λόγω της τεράστιας επιτυχίας του "Δρόμου", ετοιμαζόταν να κυκλοφορήσει τον τέταρτο προσωπικό του δίσκο, που η εταιρεία ΛΥΡΑ περίμενε να κάνει αρκετές πωλήσεις. Στον δίσκο, ακούγονται συνθέσεις του Μίμη Πλέσσα, του Γιάννη Γλέζου, του Γιώργου Ζαμπέτα, του Κώστα Κωνσταντακόπουλου, του ίδιου του Γιάννη Πουλόπουλου, αλλά και του Γιώργου Κατσαρού. Πιο συγκεκριμένα, ο Κατσαρός έδωσε δύο μοναδικά τραγούδια, σε στίχους Πυθαγόρα, το "Μάνα, Γυναίκα, Παναγιά" και τις "Πικροδάφνες", από τα οποία το πρώτο είχε κάποια επιτυχία. 

 Λίγο καιρό αργότερα, ο Κατσαρός και ο Πυθαγόρας έδωσαν άλλο ένα τραγούδι στον Γιάννη Πουλόπουλο, το οποίο, όμως, δεν κυκλοφόρησε τότε. Πρόκειται για το "Χωρίς Φιλί Κι Αντίο", ένα ξεχωριστό τραγούδι χωρισμού, το οποίο διακρίνεται για το ένα και μοναδικό κουπλέ που έχει. Το τραγούδι αυτό, κυκλοφόρησε δύο χρόνια αργότερα, το 1972, σε δίσκο 45 στροφών με το πιο πετυχημένο τραγούδι του διδύμου, το αμφιλεγόμενο "Πάμε Για Ύπνο Κατερίνα", τραγούδι που έγινε μεγάλη επιτυχία και οδήγησε τον Πουλόπουλο να κυνηγηθεί από τη Χούντα, η οποία νόμιζε πως υπήρχε κρυφό νόημα γι' αυτήν, και να φύγει στο εξωτερικό, κυρίως στη Γαλλία, για αρκετούς μήνες του 1973, μέχρι που τα πράγματα αποκαταστάθηκαν. Έκτοτε, ο Πουλόπουλος δεν ερμήνευσε ξανά τραγούδι του Κατσαρού που οι στίχοι να είναι του Πυθαγόρα και έκανε 3 ολόκληρα χρόνια να συνεργαστεί και πάλι με τον σημαντικό αυτό συνθέτη.

 Το 1975, ο Πουλόπουλος κυκλοφόρησε ένα δίσκο διαφορετικό από ό, τι άλλο είχε κάνει μέχρι τότε, ο οποίος ονομάστηκε "12 Ρεμπέτικα". Στην πραγματικότητα, δεν είναι όλα τα τραγούδια ρεμπέτικα, καθώς υπάρχουν και αρκετά αρχοντολαϊκά της δεκαετίας του '60 στον δίσκο. Την ενορχήστρωση και των 12 αυτών μεγάλων τραγουδιών ανέλαβε ο Γιώργος Κατσαρός, ο οποίος σε συνδυασμό με την μεστή, μελωδική και ερωτική φωνή του Πουλόπουλου, έδωσε μια νέα ταυτότητα σε αυτά τα τραγούδια, και έκανε αυτές τις εκτελέσεις να ξεχωρίζουν από όλες τις υπόλοιπες που έχουν γίνει ανά τα χρόνια. Αυτός ο αρκετά επιτυχημένος δίσκος ήταν και ο τελευταίος του Πουλόπουλου στην ΛΥΡΑ, από την οποία έφυγε την ίδια χρονιά και "μετακόμισε" στην κυριάρχη δισκογραφική εταιρεία του ελληνικού τραγουδιού, τη ΜΙΝΟΣ, η οποία χρονιά με τη χρονιά γινόταν ακόμα πιο ισχυρή, και η μεταγραφή του Πουλόπουλου σε αυτή, συνέβαλλε σε αυτό σημαντικά.

 Τον  χειμώνα του 1975, ο Πουλόπουλος συνάντησε για άλλη μια φορά δισκογραφικά τον Γιώργο Κατσαρό, στην ηχογράφηση ενός πολύ ιδιαίτερου δίσκου, που έμελλε να είναι και ο πρώτος του μεγάλου ερμηνευτή στην καινούρια του δισκογραφική εταιρεία. Ο δίσκος ονομάστηκε "Τα Τραγούδια Της Ξενιτιάς" και αποτελούνταν από 12 τραγούδια σε στίχους του Δημήτρη Ιατρόπουλου, ο οποίος τα είχε γράψει όταν βρισκόταν στην ξενιτιά το 1972. Ο δίσκος κυκλοφόρησε το 1976 και, παρά την μοναδική ομορφιά των τραγουδιών του, ερμηνευμένα από τον μελωδικό και ευαίσθητο Γιάννη Πουλόπουλο, πέρασε σχεδόν απαρατήρητος, κυρίως λόγω του γεγονότος πως ο κόσμος, μετά την πτώση της Χούντας, ήθελε να ακούσει κάτι διαφορετικό, γι' αυτό και αναβίωσε το ρεμπέτικο και στράφηκε και στο ευρωπαϊκό ερωτικό τραγούδι. Ίσως, το πιο γνωστό τραγούδι του δίσκου να είναι το "Εχτές Που Γιόρταζες", ενώ ακούστηκαν λίγο και τα "Ξενιτεμένη Κυριακή" και "Γεια Σου Λοιπόν". Λόγω της μικρής εμπορικής επιτυχίας του δίσκου, αλλά και της στροφής στο ευρωπαϊκό ερωτικό τραγούδι, που πρώτος έφερε ο Γιάννης Πάριος, ο Γιάννης Πουλόπουλος αποφάσισε να αλλάξει ρεπερτόριο και να ακολουθήσει κι αυτός με τη σειρά του αυτό το είδος τραγουδιού, τραγουδώντας, από το 1977 και για μια πενταετία, μεταγλωττισμένες επιτυχίες, όπως το "Αγάπαμε", θέτοντας τις βάσεις για μια δεύτερη, εξίσου επιτυχημένη καριέρα. Παρ' όλα αυτά, ο Πουλόπουλος δεν συνεργάστηκε ποτέ ξανά με τον Γιώργο Κατσαρό και η σημαντική τους συνεργασία έληξε εκεί. 
 Συμπερασματικά, η συνεργασία του Γιάννη Πουλόπουλου με τον Γιώργο Κατσαρό είναι μία από τις πιο σημαντικές και επιτυχημένες του μεγάλου ερμηνευτή, αλλά και του συνθέτη, που διήρκεσε 11 χρόνια, από το 1965 έως και το 1976, με τραγούδια σε στίχους Πυθαγόρα και Δημήτρη Ιατρόπουλου. Ίσως, ο Γιώργος Κατσαρός ήταν ο άνθρωπος που άνοιξε το δρόμο προς τον κινηματογράφο για τον Γιάννη Πουλόπουλο, από τον οποίο ο δεύτερος καθιερώθηκε. Μέσα σε αυτά τα 11 χρόνια, ο Πουλόπουλος ερμήνευσε συνολικά 20 τραγούδια σε μουσική του μεγάλου Γιώργου Κατσαρού, τα οποία αναγράφονται στην παρακάτω λίστα:

ΛΥΡΑ
01. Για Μένα Βράδιασε (1965) Πυθαγόρα (με την Ελένη Κλάδη)
02. Στον Πειραιά, Στον Πειραιά (1965) Πυθαγόρα (με την Ελένη Κλάδη)
03. Πολύ Αργά (1965) Πυθαγόρα (με την Ελένη Κλάδη)
04. Σ' Αγαπώ, Σ' Αγαπώ (1965) Πυθαγόρα (με την Ελένη Κλάδη) 
05. Μάνα, Γυναίκα, Παναγιά (1970) Πυθαγόρα 
06. Οι Πικροδάφνες (1970) Πυθαγόρα
07. Χωρίς Φιλί Κι Αντίο (1970) Πυθαγόρα
08. Πάμε Για Ύπνο Κατερίνα (1972) Πυθαγόρα

ΜΙΝΟΣ 
09. Εχτές Που Γιόρταζες (1976) Δημήτρη Ιατρόπουλου 
10. Χριστέ Μου Που Μ' Ακούς (1976) Δημήτρη Ιατρόπουλου
11. Το Διαβατήριο (1976) Δημήτρη Ιατρόπουλου
12. Ο Εμιγκρές (1976) Δημήτρη Ιατρόπουλου
13. Γεια Σου Λοιπόν (1976) Δημήτρη Ιατρόπουλου
14. Μάνα Του Πρόσφυγα Το Αχ (1976) Δημήτρη Ιατρόπουλου
15. Υγείαν Έχω (1976) Δημήτρη Ιατρόπουλου
16. Ξενιτεμένη Κυριακή (1976) Δημήτρη Ιατρόπουλου
17. Ο Μετανάστης (1976) Δημήτρη Ιατρόπουλου
18. Στην Ίμβρο Και Στην Τένεδο (1976) Δημήτρη Ιατρόπουλου
19. Ξενιτιά Στείλε Με Πίσω (1976) Δημήτρη Ιατρόπουλου
20. Το Τραγούδι Της Μαγδαληνής (1976) Δημήτρη Ιατρόπουλου 

---- Απαγορεύεται η αναδημοσίευση υλικού από το ιστολόγιο---- 

Διαβάστε περισσότερα »

Ο Γιάννης Πουλόπουλος Τραγουδά Νίκο Μαμαγκάκη

Η συνεργασία του Γιάννη Πουλόπουλου με τον πολύ σπουδαίο συνθέτη, Νίκο Μαμαγκάκη, που πρόσφατα "έφυγε" από κοντά μας, αποτελεί σημείο αναφοράς για την καριέρα του μεγάλου ερμηνευτή.

 Η αξιόλογη αυτή συνεργασία εγκαινιάστηκε το 1966, με δύο τραγούδια, βασισμένα σε ποίηση του Βασίλη Βασιλικού, την "Ανθή" και τα "Πέτρινα Λουλούδια", που κυκλοφόρησαν μαζί σε δίσκο 45 στροφών, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Λίγο καιρό αργότερα, ο Πουλόπουλος ξεκίνησε την σπουδαία συνεργασία του με τον Μίμη Πλέσσα και έκανε αρκετό καιρό να συναντηθεί ξανά δισκογραφικά με τον Μαμαγκάκη, και πιο συγκεκριμένα, τρία χρόνια.
 Το 1969, αμέσως μετά τον θρυλικό "Δρόμο", κυκλοφόρησε ο πρώτος ολοκληρωμένος δίσκος του Λίνου Κόκοτου, με τίτλο "Οι Ώρες". Σε αυτόν τον δίσκο, ο Πουλόπουλος συμμετείχε με τρία ξεχωριστά τραγούδια, όλα σε στίχους του Άκου Δασκαλόπουλου: το "Καράβι Αραγμένο", το "Όσα Δεν Βάνει Ο Λογισμός" και το διαχρονικό "Γειτονάκι Μου". Σε αυτά τα τρία τραγούδια, καθώς και σε ολόκληρο τον δίσκο, την ενορχήστρωση είχε αναλάβει ο Νίκος Μαμαγκάκης, ο οποίος έδωσε άλλη διάσταση στα τραγούδια. 

Την ίδια περίοδο, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος απέδωσε στα Ελληνικά 12 ποιήματα του μεγάλου Ισπανού ποιητή, Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, και τα έδωσε στον Γιάννη Γλέζο για να τα μελοποιήσει. Εκείνος με τη σειρά του, καθώς τότε δεν είχε σπουδάσει ενορχήστρωση ακόμα, έδωσε στον Μαμαγκάκη τα τραγούδια για να τα ενορχηστρώσει. Βασικός ερμηνευτής του δίσκου επιλέχθηκε ο Γιάννης Πουλόπουλος με 10 τραγούδια, ενώ δόθηκαν και δύο στην Έλενα Κυρανά. 

 Λίγο καιρό αργότερα, ο Νίκος Μαμαγκάκης ανέλαβε την μουσική επένδυση της ταινίας του Ντίνου Δημόπουλου, με τίτλο "Η Ωραία Του Κουρέα". Στην ταινία συμμετείχε και ο τότε εξαιρετικά δημοφιλής Γιάννης Πουλόπουλος με δύο τραγούδια σε στίχους του σκηνοθέτη, τα "Γαλάζια Πέτρα" και "Ήλιε Μου, Ήλιε Κι Ουρανέ", τα οποία, μετέπειτα, κυκλοφόρησαν μαζί και σε δίσκο 45 στροφών, αλλά σε διαφορετικές από την ταινία εκτελέσεις. Οι ηχογραφήσεις για την ταινία είναι σπάνιες και δυσεύρετες. 
 Η επόμενη δισκογραφική συνάντηση του διδύμου έλαβε χώρα το 1970, όταν ο Μαμαγκάκης αποφάσισε να μελοποιήσει την "Ερωφίλη" του Γεωργίου Χορτάτζη. Τον ρόλο της Ερωφίλης, σε αυτό το πραγματικό δύσκολο έργο, ανέλαβε η μεγάλη κυρία του Νέου Κύματος, Καίτη Χωματά, ενώ τον ρόλο του Πανάρετου, ο Γιάννης Πουλόπουλος. Επίσης, άξια αναφοράς είναι και η συμμετοχή του μεγάλου ηθοποιού Μάνου Κατράκη, ο οποίος είχε αναλάβει το ρόλο του Βασιλιά, αλλά ήταν και ο αφηγητής της ιστοριάς. Σε αυτό τον δίσκο, ακούμε τον Πουλόπουλο σε ένα τραγούδι με την Χωματά, σε ένα με τον Γιάννη Θωμόπουλο στο ρόλο του Καρποφορου, και σε δύο που είναι μόνος του, με τα οποία αποδεικνύει πως μπορεί με άνεση να τραγουδήσει τα πάντα. 

Το 1971, οι συντελεστές των "12 Τραγουδιών Του Φ. Γ. Λόρκα" αποφάσισαν να αφήσουν κληρονομιά στο ελληνικό πεντάγραμμο άλλον ένα δίσκο-θησαυρό, το "Εμιλιάνο Ζαπάτα" του μεγάλου Χιλιανού ποιητή, Πάμπλο Νερούντα. Όπως είναι φυσικό, ο Μαμαγκάκης ανέλαβε για άλλη μια φορά την ενορχήστρωση των τραγουδιών, που αυτή τη φορά ερμήνευε αποκλειστικά ο Πουλόπουλος. Σε αυτή την τελευταία δισκογραφική συνάντηση του Πουλόπουλου με τον Γιάννη Γλέζο, ο Μαμαγκάκης άφησε και πάλι το στίγμα του με την εξαιρετική και άξια αναφοράς ενορχήστρωση του. 
 Την ίδια χρονιά, κυκλοφόρησε ο "Κήπος" του Λίνου Κόκοτου και του Άκου Δασκαλόπουλου. Όπως και στις "Ώρες", ο Νίκος Μαμαγκάκης ανέλαβε και πάλι την ενορχήστρωση του δίσκου, άρα και των δύο τραγουδιών με τα οποία συμμετείχε ο Πουλόπουλος: τα "Γίνανε Τα Χρόνια Βόλια" και "Της Παράγγειλα Να Ράψει". 
 Η τελευταία δισκογραφική συνάντηση του Πουλόπουλου με τον Μαμαγκάκη έλαβε χώρα το 1972 στον δίσκο "11 Λαϊκά Τραγούδια Του Γιάννη Ρίτσου", που αποτελεί και αυτός "διαμάντι" της δισκογραφίας του μεγάλου ερμηνευτή. Στον δίσκο αυτό, ο Πουλόπουλος τραγουδά με τρόπο μοναδικό 7 τραγούδια, μεταξύ των οποίων και το "Άιντε Και Ντε", ενώ τα υπόλοιπα 4 η Μαρία Δουράκη. Πέρα από αυτά τα 11 τραγούδια, επρόκειτο να συμπεριληφθεί και ένα ακόμα, με τίτλο "Μολυβένια Σύννεφα", το οποίο λογόκρινε η Χούντα και δεν συμπεριλήφθηκε στον δίσκο. Το τραγούδι κυκλοφόρησε με την φωνή του Πάνου Παπαϊωάννου στην καινούρια εκδοχή του δίσκου, που έγινε το 2006. Όσο για την αυθεντική εκτέλεση, δεν έχει κυκλοφορήσει ποτέ και παραμένει παντελώς άγνωστη. Όσον αφορά αυτό το δίσκο και τη συμμετοχή του μεγάλου ερμηνευτή, ο Νίκος Μαμαγκάκης αναφέρει: "Εγώ διάλεξα τον Πουλόπουλο και η εταιρεία τη Δουράκη, μια φωνή της εποχής εκείνης. Θυμάμαι που προσπαθούσα να πω στον Πουλόπουλο πες το κι έτσι. Μου λέει «εγώ μαέστρο, ό,τι και να μου πεις, όπως μπορώ θα τα πω». Δίκιο είχε. Είχε πια μια σταμπιλαρισμένη φωνή. Είχε φτιάξει το κεφάλαιο δικό του. Δεν μπορούσες να επενδύσεις περισσότερο πάνω του. Η «βιοτεχνία» του ήταν πια κλειστή και δεν έβγαινε από τα όρια. Έτσι κι αλλιώς όμως ήταν πολύ καλός. Φοβερά ιδιόρρυθμη φωνή και τίμιος τραγουδιστής."
 Η πολύ σπουδαία αυτή συνεργασία έληξε άδοξα το 1972 και δεν κατάφερε να ανανεωθεί λόγω της απουσίας του Πουλόπουλου στο εξωτερικό μετά το κυνήγι του από τη Χούντα, αλλά και λόγω του γεγονότος πως το 1975 ο Πουλόπουλος "μετακόμισε" στη ΛΥΡΑ και από το 1977 και μετά, άλλαξε ύφος τραγουδιού. Παρ' όλα αυτά, αυτή η συνεργασία που διήρκεσε 6 χρόνια, από το 1966 έως το 1972, άφησε πίσω της πολλά "διαμάντια" της ελληνικής δισκογραφίας, καθώς και της προσωπικής του μεγάλου ερμηνευτή, και χαρακτηρίστηκε από την ποιότητα των τραγουδιών, που επί το πλείστον, βασίζονταν σε ποιήματα. Μέσα σε αυτή την εξαετία, ο Πουλόπουλος ερμήνευσε αρκετά τραγούδια ενορχηστρωμένα από τον Μαμαγκάκη, αλλά συνολικά μόνο 15 τραγούδια σε μουσική του σπουδαίου αποθανόντα συνθέτη, τα όποια αναγράφονται στην παρακάτω λίστα:

01. Πέτρινα Λουλούδια (1966) Βασίλη Βασιλικού
02. Ανθή (1966) Βασίλη Βασιλικού
03. Γαλάζια Πέτρα (1969) Ντίνου Δημόπουλου
04. Ήλιε Μου, Ήλιε Κι Ουρανέ (1969) Ντίνου Δημόπουλου
05. Πρώτο Τραγούδι Πανάρετου (1970) Γεωργίου Χορτάτζη
06. Διάλογος Πανάρετου-Καρποφόρου (1970) Γεωργίου Χορτάτζη (με τον Γιάννη Θωμόπουλο) 
07. Διάλογος Ερωφίλης-Πανάρετου (1970) Γεωργίου Χορτάτζη (με την Καίτη Χωματά) 
08. Δεύτερο Τραγούδι Πανάρετου (1970) Γεωργίου Χορτάτζη
09. Τραγούδι Στα Νταμάρια (1972) Γιάννη Ρίτσου
10. Χωρισμός (1972) Γιάννη Ρίτσου 
11. Ο Τρύγος (1972) Γιάννη Ρίτσου
12. Χειμωνιάτικη Βραδιά (1972) Γιάννη Ρίτσου
13. Άιντε Και Ντε (1972) Γιάννη Ρίτσου
14. Νυχτοπεντοζάλης (1972) Γιάννη Ρίτσου
15. Το Φεγγάρι Βάσανο (1972) Γιάννη Ρίτσου 

---- Απαγορεύεται η αναδημοσίευση υλικού από το ιστολόγιο---- 

Διαβάστε περισσότερα »

Ο Γιάννης Πουλόπουλος Τραγουδά Γιάννη Γλέζο

Η συνεργασία του Γιάννη Πουλόπουλου με τον συνθέτη Γιάννη Γλέζο αποτελεί μία από τις πιο χαρακτηριστικές της καριέρας του ερμηνευτή και, ίσως, την πιο σημαντική και επιτυχημένη του συνθέτη. Πρόκειται για μια συνεργασία που άφησε πίσω της μεγάλες και διαχρονικές επιτυχίες, αλλά και ανεπανάληπτα έργα, που αποτελούν θησαυρούς της ελληνικής δισκογραφίας.
 Ο Γιάννης Πουλόπουλος, λοιπόν, συνάντησε τον Γιάννη Γλέζο πρώτη φορά δισκογραφικά το 1968, στο τραγούδι "Περιστεράκι Της Φτωχιάς Αυλής" του Κώστα Κινδύνη, που δύο χρόνια πριν, το είχε ερμηνεύσει σε πρώτη εκτέλεση ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ενορχηστρωμένο από τον Μίκη Θεοδωράκη. Το τραγούδι κυκλοφόρησε αρχικά σε δίσκο 45 στροφών, μαζί με το "Στο Κερατσίνι" του Λευτέρη Παπαδόπουλου, και, αργότερα, συμπεριλήφθηκε στον πρώτο ολοκληρωμένο δίσκο του Γλέζου, με τίτλο "Η Ελένη Του Μάη". Το "Στο Κερατσίνι" συμπεριλήφθηκε στον τρίτο προσωπικό δίσκο του Πουλόπουλου, που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά. 
 Η "Ελένη Του Μάη" κυκλοφόρησε λίγο καιρό αργότερα. Στον δίσκο, πέρα από τον Πουλόπουλο, θα τραγουδούσαν η Αλέκα Μαβίλη και ο Μιχάλης Βιολάρης. Με τη βελούδινη φωνή του Πουλόπουλου ηχογραφήθηκαν 4 τραγούδια, όλα σε στίχους του Κώστα Κινδύνη: το "Περιστεράκι Της Φτωχιάς Αυλής", το ομώνυμο, που το ηχογράφησε λίγο καιρό αργότερα και η Καίτη Χωματά, του οποίου η μουσική έχει έντονες επιρροές από την ποπ της εποχής, το "Καιρός Να Χαρείς", που ήταν και το τελευταίο τραγούδι του δίσκου, και η μεγαλύτερη επιτυχία του διδύμου, το διαχρονικό "Να 'Χα Τη Δύναμη", ένα τραγούδι-σταθμός στην καριέρα του Πουλόπουλου, που λόγω της μεγάλης του επιτυχίας, συμπεριλήφθηκε και στον τρίτο προσωπικό δίσκο του ερμηνευτή, που κυκλοφόρησε λίγο καιρό αργότερα, και το σήμα κατατεθέν του Γιάννη Γλέζου. 

 Η επόμενη δισκογραφική συνάντηση του διδύμου έλαβε χώρα το 1969, λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του πιο πετυχημένου ελληνικού δίσκου, του "Δρόμου" των Μίμη Πλέσσα-Λευτέρη Παπαδόπουλου, στον οποίο βασικός ερμηνευτής ήταν ο Γιάννης Πουλόπουλος, ο οποίος είδε την καριέρα του να εκτοξεύεται στα ύψη. Αυτή τη φορά, όμως, ετοίμαζαν ένα πολύ ιδιαίτερο δίσκο, αποτελούμενο από 12 τραγούδια, βασισμένα σε 12 ποιήματα του πολύ σπουδαίου Ισπανού ποιητή, Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Την ελεύθερη απόδοση των ποιημάτων στα Ελληνικά ανέλαβε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, ενώ την ενορχήστρωση ανέλαβε ο Νίκος Μαμαγκάκης, επειδή ο Γιάννης Γλέζος δεν είχε σπουδάσει ενορχήστρωση. Ο Γιάννης Πουλόπουλος ερμήνευσε 10 από τα 12 τραγούδια του δίσκου, ενώ τα υπόλοιπα ερμήνευσε η Έλενα Κυρανά. Από τον δίσκο αυτό, προέκυψαν απροσδόκητα, λόγω ύφους, δύο μεγάλες επιτυχίες, η "Κόρντοβα" και το "Από Έρωτα Πεθαίνουν Τα Κλαριά", ίσως γιατί εκείνη την περίοδο ο Πουλόπουλος ήταν ο πιο δημοφιλής Έλληνας τραγουδιστής. Ο δίσκος αποτελεί ένα "διαμάντι" της ελληνικής δισκογραφίας, κυρίως λόγω των μοναδικών και ανεπανάληπτων ερμηνειών του Πουλόπουλου. 

                                                                                                           
Παράλληλα με τα "12 Τραγούδια Του Φ. Γ. Λόρκα", ο Γλέζος ηχογράφησε άλλα δύο τραγούδια σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, με την φωνή του Γιάννη Πουλόπουλου: τα "Του Χωρισμού Η Πόρτα" και "Θα Σου Δώσω Μια", τα οποία κυκλοφόρησαν στις 45 στροφές, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.

 Λίγους μήνες αργότερα, το 1970, κυκλοφόρησε άλλος ένας δίσκος 45 στροφών με δύο εξαιρετικά τραγούδια του Γιάννη Γλέζου, ερμηνευμένα από τον Γιάννη Πουλόπουλο. Το ένα τραγούδι ήταν τα "Φορτηγά Καράβια", σε ποίηση του Κώστα Ουράνη, και το άλλο ήταν το "Κάθε Μάρτη, Κάθε Απρίλη, Κάθε Μάη", σε στίχους Κώστα Κινδύνη, που έγινε τόσο μεγάλη επιτυχία, που συμπεριλήφθηκε στον τέταρτο προσωπικό δίσκο του Πουλόπουλου, που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά.
 Η τελευταία συνάντηση του Γλέζου με τον Πουλόπουλο στις 45 στροφές έλαβε χώρα το 1971, όταν κυκλοφόρησαν τα "Όνειρό Μου" και "Είναι Παραμύθια Όλα Αυτά", σε στίχους του Άκου Δασκαλόπουλου, όπου ακούγονται στις δεύτερες φωνές η Λίλιαν και η Βάνα Σουρτζή. Όμως, η συνεργασία των δύο καλλιτεχνών δεν είχε λήξει ακόμα.
 Την ίδια χρονιά, οι συντελεστές του δίσκου "12 Τραγούδια Του Φ. Γ. Λόρκα", συναντήθηκαν και πάλι για να δημιουργήσουν ένα ακόμα "διαμάντι" της ελληνικής δισκογραφίας. Μόνο που αυτή τη φορά, δεν θα γινόταν μελοποίηση ποιημάτων του Λόρκα, αλλά του μεγάλου Χιλιανού ποιητή, Πάμπλο Νερούντα, και ερμηνευτής του δίσκου θα ήταν αποκλειστικά ο Γιάννης Πουλόπουλος. Τα ποιήματα του Νερούντα που θα συμπεριλαμβάνονταν στον δίσκο χωρίζονταν σε δύο κατηγορίες: αυτά που ήταν αφιερωμένα στον ηγέτη της Μεξικανικής Επανάστασης του 1910, Εμιλιάνο Ζαπάτα, και είχαν συμπεριληφθεί στην ποιητική συλλογή "Canto General" του 1950, και δύο ακόμα που είχαν στίχο ερωτικό, το "Ο Άνεμος Στο Νησί" από τη συλλογή "Los Versos Del Capitan" του 1952, και το "Όταν Γέρνω Στα Βράδια" από τη συλλογή "Veinte Poemas De Amor Y Una Cancion Desesperada" του 1924. 

 Όμως, ένας τέτοιος, καθαρά επαναστατικός δίσκος, εν έτει 1971, καταμεσής της Χούντας, ήταν εξαιρετικά δύσκολο να κυκλοφορήσει. Αρχικά, η Χούντα απαγόρευσε την κυκλοφορία του, όμως, ο διευθυντής της ΛΥΡΑ, Αλέκος Πατσιφάς, έβαλε τα δυνατά του για να μην γίνει αυτό. Με αφορμή το γεγονός πως ο Νερούντα επρόκειτο εκείνη τη χρονιά να λάβει Νόμπελ Λογοτεχνίας, ο Πατσιφάς είπε στο καθεστώς πως η απαγόρευση κυκλοφορίας του δίσκου μπορούσε να δημιουργήσει διπλωματικό ζήτημα με την Χιλή. Η Χούντα προσπαθώντας να αποφύγει κάτι τέτοιο, τελικά επέτρεψε την κυκλοφορία του δίσκου. 
 Αυτός ο μοναδικός δίσκος, με τις ανεπανάληπτες ερμηνείες του Γιάννη Πουλόπουλου, έμελλε να είναι και ο τελευταίος του μεγάλου ερμηνευτή με τον Γιάννη Γλέζο, ο οποίος στα χρόνια που ακολούθησαν, έφυγε στην Αμερική για να σπουδάσει ενορχήστρωση. Όταν γύρισε το 1976, μιας και ο Πουλόπουλος ανήκε πλέον στο δυναμικό της ΜΙΝΟΣ, αποφάσισε να ερμηνεύει ο ίδιος τα τραγούδια του. 
 Συμπερασματικά, η συνεργασία του Γιάννη Γλέζου με τον Γιάννη Πουλόπουλο διήρκεσε μόνο 3 χρόνια, από το 1968 έως το 1971, άλλα άφησε πίσω της μεγάλες επιτυχίες και 2 δίσκους-θησαυρούς για την ελληνική δισκογραφία. Ο Γιάννης Πουλόπουλος ερμήνευσε συνολικά 29 τραγούδια σε μουσική Γιάννη Γλέζου, τα οποία αναγράφονται στην παρακάτω λίστα: 

01. Περιστεράκι Της Φτωχιάς Αυλής (1968) Κώστα Κινδύνη
02. Στο Κερατσίνι (1968) Λευτέρη Παπαδόπουλου 
03. Η Ελένη Του Μάη (1968) Κώστα Κινδύνη
04. Να 'Χα Τη Δύναμη (1968) Κώστα Κινδύνη
05. Καιρός Να Χαρείς (1968) Κώστα Κινδύνη
06. Το Τραγούδι Του Καβαλάρη (1969) Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα-Λευτέρη Παπαδόπουλου
07. Σεβιλλιάνικο Νανούρισμα (1969) Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα-Λευτέρη Παπαδόπουλου
08. Οι Ρηγάδες Της Τράπουλας (1969) Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα-Λευτέρη Παπαδόπουλου (με την Έλενα Κυρανά) 
09. Θάνατος Την Αυγή (1969) Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα-Λευτέρη Παπαδόπουλου
10. Από Έρωτα Πεθαίνουν Τα Κλαριά (1969) Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα-Λευτέρη Παπαδόπουλου
11. Κόρντοβα (1969) Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα-Λευτέρη Παπαδόπουλου
12. Μπαλκόνι (1969) Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα-Λευτέρη Παπαδόπουλου (με την Έλενα Κυρανά) 
13. Αποχαιρετισμός (1969) Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα-Λευτέρη Παπαδόπουλου
14. Χάρτινο Τριαντάφυλλο (1969) Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα-Λευτέρη Παπαδόπουλου (με την Έλενα Κυρανά) 
15. Η Μπαλάντα Των Τριών Ποταμών (1969) Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα-Λευτέρη Παπαδόπουλου
16. Του Χωρισμού Η Πόρτα (1969) Λευτέρη Παπαδόπουλου
17. Θα Σου Δώσω Μια (1969) Λευτέρη Παπαδόπουλου
18. Τα Φορτηγά Καράβια (1970) Κώστα Ουράνη 
19. Κάθε Μάρτη, Κάθε Απρίλη, Κάθε Μάη (1970) Διονύση Τζεφρώνη 
20. Όνειρό Μου (1971) Άκου Δασκαλόπουλου (με τις Λίλιαν και Βάνα Σουρτζή) 
21. Είναι Παραμύθια Όλα Αυτά (1971) Άκου Δασκαλόπουλου (με τις Λίλιαν και Βάνα Σουρτζή) 
22. Όταν Της Γης Επλήθυναν Οι Πόνοι (1971) Πάμπλο Νερούντα-Λευτέρη Παπαδόπουλου
23. Ψωμί Μοιράζεις Και Γη (1971) Πάμπλο Νερούντα-Λευτέρη Παπαδόπουλου
24. Ο Ζαπάτα Ήταν Χώμα (1971) Πάμπλο Νερούντα-Λευτέρη Παπαδόπουλου
25. Το Φεγγάρι Κοιμάται (1971) Πάμπλο Νερούντα-Λευτέρη Παπαδόπουλου
26. Πατρίδα Ζητάμε (1971) Πάμπλο Νερούντα-Λευτέρη Παπαδόπουλου
27. Μεξικό, Ξερό Χωράφι Αγαπημένο (1971) Πάμπλο Νερούντα-Λευτέρη Παπαδόπουλου
28. Ο Άνεμος Στο Νησί (1971) Πάμπλο Νερούντα-Λευτέρη Παπαδόπουλου
29. Όταν Γέρνω Στα Βράδια (1971) Πάμπλο Νερούντα-Λευτέρη Παπαδόπουλου 

---- Απαγορεύεται η αναδημοσίευση υλικού από το ιστολόγιο---- 

Διαβάστε περισσότερα »

Ο Γιάννης Πουλόπουλος Τραγουδά Γιάννη Σπανό

Η συνεργασία του Γιάννη Πουλόπουλου με τον πολύ σημαντικό συνθέτη, Γιάννη Σπανό είναι η μακροβιότερη της καριέρας του μεγάλου ερμηνευτή και, ίσως, η πιο σημαντική και άξια αναφοράς μετά από εκείνη με τον έτερο πολύ σημαντικό συνθέτη, Μίμη Πλέσσα. 
 Αυτή η εξαιρετικά αξιόλογη και εποικοδομητική συνεργασία ξεκίνησε το 1966, την εποχή που το Νέο Κύμα άρχιζε να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στο ελληνικό πεντάγραμμο, με τα "Δεν Σου Γύρεψα Μαχαίρι" και "Κι Αν Περπατώ" σε στίχους Άκου Δασκαλόπουλου, που κυκλοφόρησαν μαζί σε δίσκο 45 στροφών. Από τα πρώτα κιόλας τραγούδια τους, φάνηκε η χημεία τους, καθώς και τα δύο, ιδίως το δεύτερο, έγιναν μεγάλες επιτυχίες. 
 Την ίδια περίοδο, κυκλοφόρησαν και τα "Στη Φρεαττύδα", "Το Άδειο Σπίτι", "Ποιος Μου Πήρε Τη Χαρά", σε στίχους Άκου Δασκαλόπουλου, καθώς και η μεγαλύτερή επιτυχία του διδύμου, σε στίχους Κώστα Κινδύνη, το διαχρονικό "Μια Φορά Μονάχα Φτάνει", όλα στις 45 στροφές. Ορισμένα από αυτά τα τραγούδια συμπεριλήφθηκαν στους πρώτους δύο προσωπικούς δίσκους του Γιάννη Πουλόπουλου, που κυκλοφόρησαν την επόμενη χρονιά.

Την ίδια χρονιά, ο συνθέτης Κυριάκος Σφέτσας κυκλοφόρησε τα πρώτα του δύο τραγούδια, τα "Δεν Έχει Αστέρια Ο Ουρανός" και "Ξημέρωσε Στη Γειτονιά", των οποίων την ενορχήστρωση ανέλαβε ο Γιάννης Σπανός. Ερμηνευτής τους επιλέχθηκε ο Γιάννης Πουλόπουλος. 
 Μετά από λίγους μήνες, ο Πουλόπουλος άρχισε την περίφημη συνεργασία του με τον Μίμη Πλέσσα, καθώς και με άλλους συνθέτες, με αποτέλεσμα να συναντιέται σπανιότερα δισκογραφικά με τον Σπανό. 

 Η επόμενη τους συνεργασία έλαβε μέρος το 1967, αλλά αυτή τη φορά στις 33 στροφές. Ο Γιάννης Σπανός ετοίμαζε μια δισκογραφική δουλειά πολύ ιδιαίτερη, η οποία βασιζόταν στην μελοποίηση ποιημάτων σπουδαίων Ελλήνων ποιητών, και την ονόμασε "Ανθολογία Ελλήνων Ποιητών". Ερμηνευτές των τραγουδιών επιλέχθηκαν αρκετά ονόματα του Νέου Κύματος, συμπεριλαμβανομένου του Γιάννη Πουλόπουλου, που τότε το ακολουθούσε, γράφοντας και ο ίδιος συνθέσεις στο ύφος του. Ο Πουλόπουλος ερμήνευσε αριστουργηματικά ένα και μοναδικό τραγούδι, το "Παιδί Μου Ώρα Σου Καλή", σε ποίηση του σπουδαίου Γεωργίου Βιζυηνού, το οποίο έγινε μάλιστα και μεγάλη επιτυχία. Την ίδια χρονιά, ο Σπανός έδωσε στον Πουλόπουλο άλλο ένα τραγούδι, που είχε ακουστεί στην "Ανθολογία" από τον Μιχάλη Βιολάρη, με μικρή επιτυχία, το "Ήρθες Εψές", σε ποίηση Σωτήρη Σκίπη, που έγινε μια τεράστια και διαχρονική επιτυχία.
 Ο Γιάννης Σπανός, όμως, ένιωθε έτοιμος να μελοποιήσει και άλλα ποιήματα, πράγμα που έκανε το 1968 στην "Ανθολογία Β". Ερμηνευτές των τραγουδιών ήταν πάλι γνωστά ονόματα του Νέου Κύματος, ανάμεσα τους για άλλη μια φορά ο Γιάννης Πουλόπουλος, ο οποίος μετά από λίγο καιρό θα το αποχωριζόταν οριστικά. Μόνο που αυτή τη φορά, ο Πουλόπουλος ερμήνευσε δύο τραγούδια, το "Τραγούδι Της Ταβέρνας", σε ποίηση του Αργύρη Εφταλιώτη, και το ανεπανάληπτο "Μόνο", σε ποίηση του πολύ μεγάλου Κώστα Καρυωτάκη. Τα δύο αυτά τραγούδια δεν γνώρισαν την επιτυχία των προηγουμένων του Σπανού με τον Πουλόπουλο, αλλά αποτελούν εξαίρετα δείγματα της δημιουργικότητας και του ταλέντου που είχαν και οι δυο τους. 
 Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο Γιάννης Πουλόπουλος γνώρισε τεράστια επιτυχία με τις συμμετοχές του στα μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη, και κυρίως με τον "Δρόμο" του Μίμη Πλέσσα και του Λευτέρη Παπαδόπουλου, και μέχρι το τέλος της δεκαετίας του '60, είχε αποχωριστεί το Νέο Κύμα και τις μπουάτ, που είχαν αρχίσει να παρακμάζουν, και εμφανιζόταν πλέον σε μεγάλες πίστες. Το γεγονός αυτό οδήγησε στην διακοπή της συνεργασίας του με τον Σπανό για περίπου 9 χρόνια, μέχρι, δηλαδή, την στιγμή που άλλαξε δισκογραφική στέγη και εντάχθηκε στο δυναμικό της ΜΙΝΟΣ. 

 Το 1977, ο Πουλόπουλος κυκλοφόρησε τον προσωπικό του δίσκο, με τίτλο "Αγάπαμε", που περιείχε την ομώνυμη μεταγλωττισμένη επιτυχία του Julio Iglesias, και που λόγω της τεράστιας απήχησής του, έθεσε τις βάσεις για μια δεύτερη καριέρα, που προσανατολιζόταν στην ευρωπαϊκή μουσική, ξεφεύγοντας από το ελαφρολαϊκό ύφος, με το οποίο ο μεγάλος ερμηνευτής είχε καθιερωθεί. 

 Ο Γιάννης Σπανός συνέβαλλε σε μεγάλο βαθμό στην εμπορική επιτυχία του δίσκου, καθώς έδωσε στον Πουλόπουλο να τραγουδήσει τα "Τα Μάτια Σου Τα Μελαγχολικά", "Σε Θέλω", "Με Την Ντάμα, Με Τον Ρήγα" και "Όλα Τα Μάτια", όλα σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, που με εξαίρεση το τελευταίο, έγιναν πολύ μεγάλες επιτυχίες.

Η επιτυχία αυτή, οδήγησε τον Πουλόπουλο να συνεργαστεί ξανά με τον Σπανό. Το 1978, κυκλοφόρησε το προσωπικό του δίσκο, με τίτλο "Για Σένα", όπου ο Γιάννης Σπανός συνέθεσε δύο καινούρια τραγούδια, το "Πρώτος Έκανα Το Βήμα" και το "Πάντα Ήθελες Να Φύγεις", σε στίχους Βαρβάρας Τσιμπούλη, τραγούδια που ενορχήστρωσε ο Νίκος Λαβράνος, και δεν είχαν την ίδια τύχη με τα προηγούμενά τους.

 Αυτό, όμως, δεν εμπόδισε τον Πουλόπουλο να συνεργαστεί και πάλι με τον Σπανό, το 1979, στον δίσκο του "Αν Γυρίσεις Αν". Σε αυτό τον δίσκο, ο Σπανός συνέθεσε άλλα τρία τραγούδια, τα "Έφυγες Λοιπόν", "Τώρα Πες Μου Τι Θες" και "Έτσι Είναι Η Αγάπη", όλα σε στίχους Δημήτρη Ιατρόπουλου, τα οποία, επίσης, ενορχήστρωσε ο Νίκος Λαβράνος, καθώς και όλα τα τραγούδια του δίσκου. Πρόκειται για τρία τραγούδια που είχαν κάποια επιτυχία με πιο γνωστό το "Έφυγες Λοιπόν".

Χρειάστηκε να περάσουν 3 χρόνια για να συνεργαστούν και πάλι, αυτή τη φορά σε μια ιδιαίτερη δουλειά που ετοίμαζε ο Γιάννης Πουλόπουλος. Ο μεγάλος ερμηνευτής θυμήθηκε την εποχή, αλλά και τα τραγούδια των μπουάτ, και γενικά τα όμορφα τραγούδια που είχαν συνθέσει την δεκαετία του '60, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Λάκης Παππάς, ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, καθώς και ο Γιάννης Σπανός. Αφού επέλεξε 16 από αυτά, αποφάσισε να τα ερμηνεύσει και εκείνος, δίνοντάς τους νέα πνοή. Για να γίνει η ιδέα του Πουλόπουλου πραγματικότητα, χρειαζόταν κάποιος να ενορχηστρώσει αυτά τα τραγούδια με τον δικό του, ξεχωριστό τρόπο, και αυτός έμελλε να ήταν ο Γιάννης Σπανός, ο οποίος μάλιστα συμμετείχε στην όλη δουλειά φιλικά. Έτσι, σπουδαία νεοκυματικά τραγούδια του, όπως τα "Άσπρα Καράβια", "Κι Αν Σ' Αγαπώ Δεν Σ' Ορίζω", "Θυμήσου Τον Σεπτέμβρη", "Μια Αγάπη Για Το Καλοκαίρι" και "Μια Φορά Θυμάμαι", που έδωσε και τον τίτλο στον δίσκο, απέκτησαν μία ακόμα, ξεχωριστή και ανεπανάληπτη ερμηνεία από την έμπειρη πλέον φωνή του Γιάννη Πουλόπουλου.

Στα 19 χρόνια που συνεργάζονταν οι δύο καλλιτέχνες, από το 1966 μέχρι το 1985, δεν είχαν κάνει ποτέ έναν ολοκληρωμένο δίσκο μαζί. Έτσι, λοιπόν, το 1985, αποφάσισαν να κάνουν έναν σε στίχους του Θάνου και της Ρόνης Σοφού. Αυτός ο δίσκος ήταν οι "Χάρτινες Καρδιές", που αποτελούνταν από 12 πολύ όμορφα τραγούδια, από τα οποία, το "Στοίχημα", το "Πάρε Με Μαζί" και το ομώνυμο, έγιναν τεράστιες επιτυχίες και οδήγησαν τον δίσκο να ξεπεράσει κατά πολύ τις 50.000 πωλήσεις και να γίνει χρυσός. Ο δίσκος έχει ιστορική σημασία για τον Γιάννη Σπανό, γιατί είναι ο πρώτος του ολοκληρωμένος δίσκος με έναν μεγάλο ερμηνευτή και, μάλιστα, πρόκειται για τον πρώτο του χρυσό. Εν τέλει, αποδείχτηκε να είναι και ο μοναδικός ολοκληρωμένος του με τον Πουλόπουλο, με τον οποίο συνεργάστηκε και πάλι το 1992, όταν ο δεύτερος είχε ενταχθεί στο δυναμικό της ΠΟΛΥΓΚΡΑΜ.

 Αποτέλεσμα της συνεργασίας τους ήταν δύο όμορφα τραγούδια, το "Πεθαίνω" και το "Να 'Σαι Καλά", και τα δύο σε στίχους Τάκη Καρνάτσου, που συμπεριλήφθηκαν στον προσωπικό δίσκο του Πουλόπουλο με τίτλο "Φεγγάρι Άλλου Ουρανού", που αποδείχτηκε και ο τελευταίος του στην ΠΟΛΥΓΚΡΑΜ. Τα τραγούδια δεν είχαν ιδιαίτερη απήχηση, όμως για ακόμα μια φορά δείχνουν πόσο καλή χημεία είχαν οι δυο τους ακόμα και μετά από τόσα χρόνια συνεργασίας. 

 Το 1997, ο Πουλόπουλος επιστρέφει μετά από πενταετή αποχή στην δισκογραφία και εντάσσεται μετά από 22 ολόκληρα χρόνια στο δυναμικό της ΛΥΡΑ, όντας πλέον ένας ζωντανός θρύλος του ελληνικού πενταγράμμου. Ένα χρόνο μετά, το 1998, κάνει ορισμένες εξαιρετικά επιτυχημένες εμφανίσεις στον Διογένη στην Αθήνα και στην Πύλη Αξιού στην Θεσσαλονίκη. Στο πρόγραμμά του, συμπεριλαμβάνει επιτυχίες από ολόκληρη την δισκογραφική του πορεία, συν ένα πασίγνωστο τραγούδι του Γιάννη Σπανού, ερμηνευμένο σε πρώτη εκτέλεση από τον Γιάννη Φέρτη και την Αφροδίτη Μάνου, το "Σαν Με Κοιτάς", μαζί με την Μαντώ. Ο Γιάννης Σπανός τον συνοδεύει με το πιάνο του σε αυτές τις εμφανίσεις, από τις οποίες μία στην Πύλη Αξιού ηχογραφείται και κυκλοφορεί με τον τίτλο "Ζωντανή Επαφή". Αυτό το άλμπουμ έχει ιστορική σημασία για τον Πουλόπουλο, γιατί πρόκειται για την πρώτη και μοναδική ζωντανή του εμφάνιση που δισκογραφήθηκε. Οι εμφανίσεις αυτές του Γιάννη Πουλόπουλου στην Πύλη Αξιού έμελλαν να είναι και οι τελευταίες του μεγάλου ερμηνευτή, τουλάχιστον στην Ελλάδα, και στέφθηκαν με απόλυτη επιτυχία.
 Το 1999, ο Γιάννης Πουλόπουλος κυκλοφορεί έναν ακόμα προσωπικό δίσκο, με τίτλο "Στα Όνειρα Μου Περπατώ". Την μουσική των τραγουδιών του υπογράφουν νέοι και άσημοι συνθέτες, με εξαίρεση τον Γιάννη Σπανό, που συνθέτει το "Τίποτα" και το "Χαρτί Και Το Μολύβι", σε στίχους Αναστασίας Θωμαϊδου και ενορχήστρωση Χάρη Ανδρεάδη. Το δεύτερο από τα δύο τραγούδια γίνεται μία από τις επιτυχίες του δίσκου και, μάλιστα, αποκτά μετά από λίγο καιρό και βίντεο κλιπ, όμως υστερεί σε ένα πράγμα: την διαχρονικότητα που είχαν τα πρώτα τραγούδια της συνεργασίας τους. Αυτά τα δύο τραγούδια έμελλαν να είναι και τα τελευταία του Σπανού με τον Πουλόπουλο, καθώς ο δεύτερος, μετά την κυκλοφορία αυτού του δίσκου, αποσύρθηκε αθόρυβα από τα μουσικά δρώμενα, χωρίς να δισκογραφήσει ξανά.
 Συμπερασματικά, η συνεργασία του Γιάννη Πουλόπουλου με τον Γιάννη Σπανό διήρκεσε 33 ολόκληρα χρόνια, από το 1966 έως το 1999, και, ουσιαστικά, καλύπτει όλη την δισκογραφική πορεία του μεγάλου ερμηνευτή. Πρόκειται για μια συνεργασία που άφησε πίσω της διαχρονικές επιτυχίες και μεγάλες στιγμές μουσικά για τον Σπανό και ερμηνευτικά για τον Πουλόπουλο. Ο Γιάννης Πουλόπουλος ερμήνευσε συνολικά 41 τραγούδια σε μουσική Γιάννη Σπανού, τα οποία αναγράφονται στην παρακάτω λίστα: 

LYRA
01. Δεν Σου Γύρεψα Μαχαίρι (1966) Άκου Δασκαλόπουλου
02. Κι Αν Περπατώ (1966) Άκου Δασκαλόπουλου
03. Μια Φορά Μονάχα Φτάνει (1966) Κώστα Κινδύνη (με την Ελένη Κλάδη)
04. Στη Φρεαττύδα Και Στα Σεπόλια (1966) Άκου Δασκαλόπουλου (με την Ελένη Κλάδη)
05. Το Άδειο Σπίτι (1966) Άκου Δασκαλόπουλου
06. Ποιος Μου Πήρε Τη Χαρά (1966) Άκου Δασκαλόπουλου (με την Ελένη Κλάδη)
07. Παιδί Μου Ώρα Σου Καλή (1967) Γεωργίου Βιζυηνού
08. Ήρθες Εψές (1967) Σωτήρη Σκίπη
09. Μόνο (1968) Κώστα Καρυωτάκη
10. Το Τραγούδι Της Ταβέρνας (1968) Αργύρη Εφταλιώτη 

MINOS
11. Τα Μάτια Σου Τα Μελαγχολικά (1977) Λευτέρη Παπαδόπουλου
12. Σε Θέλω (1977) Λευτέρη Παπαδόπουλου
13. Με Την Ντάμα Με Τον Ρήγα (1977) Λευτέρη Παπαδόπουλου
14. Όλα Τα Μάτια (1977) Λευτέρη Παπαδόπουλου
15. Πρώτος Έκανα Το Βήμα (1978) Βαρβάρας Τσιμπούλη
16. Πάντα Ήθελες Να Φύγεις (1978) Βαρβάρας Τσιμπούλη
17. Έφυγες Λοιπόν (1979) Δημήτρη Ιατρόπουλου
18. Τώρα Πες Μου Τι Θες (1979) Δημήτρη Ιατρόπουλου
19. Έτσι Είναι Η Αγάπη (1979) Δημήτρη Ιατρόπουλου
20. Μια Αγάπη Για Το Καλοκαίρι (1982) Γιώργου Παπαστεφάνου
21. Κι Αν Σ' Αγαπώ Δεν Σ' Ορίζω (1982) Γιώργου Παπαστεφάνου (με την Πένυ Ξενάκη)
22. Μια Φορά Θυμάμαι (1982) Γιώργου Παπαστεφάνου
23. Άσπρα Καράβια (1982) Γιώργου Παπαστεφάνου (με την Πένυ Ξενάκη)
24. Θυμήσου Τον Σεπτέμβρη (1982) Γιώργου Παπαστεφάνου
25. Το Στοίχημα (1985) Ρόνης Σοφού
26. Χάρτινες Καρδιές (1985) Θάνου Σοφού
27. Πάρε Με Μαζί (1985) Θάνου Σοφού
28. Ο Ταχυδρόμος (1985) Ρόνης Σοφού
29. Δυο Μέτρα Χιόνι (1985) Ρόνης Σοφού
30. Ο Θωμάς (1985) Θάνου Σοφού
31. Φοβάμαι (1985) Θάνου Σοφού
32. Βάρκα Του Καημού (1985) Ρόνης Σοφού
33. Αυτό Το Λένε Χωρισμό (1985) Ρόνης Σοφού
34. Χάρε Φονιά (1985) Θάνου Σοφού
35. Καρδιά Μου (1985) Θάνου Σοφού
36. Που Πας (1985) Ρόνης Σοφού

POLYGRAM
37. Πεθαίνω (1992) Τάκη Καρνάτσου
38. Να 'Σαι Καλά (1992) Τάκη Καρνάτσου

LYRA
39. Σαν Με Κοιτάς (1998) Αλέξη Αλεξόπουλου (με την Μαντώ)
40. Το Χαρτί Και Το Μολύβι (1999) Αναστασίας Θωμαϊδου
41. Τίποτα (1999) Αναστασίας Θωμαϊδου 

---- Απαγορεύεται η αναδημοσίευση υλικού από το ιστολόγιο---- 

Διαβάστε περισσότερα »